Vanmorgen ben ik om 7.30 opgestaan voor een 8 uur ontbijtje, want we gaan vandaag terug naar het vaste land. Om 8 uur komt het busje voorrijden: zelfde chauffeur, zelfde busje, maar hij vertelt me doodleuk dat ik 50 roebels meer moet betalen. Ik doe nog een poging tot afdingen en uitleg dat het op de heenweg 50 minder kostte, maar het mocht niet baten. Vervelende kerel, maar vooruit, ik moet toch terug naar Irkutsk.. Het busje wordt vervolgens weer helemaal volgestouwd met mensen en spullen, dit keer kan de chauffeur niet zo hard omdat we bij een te grote bobbel dan met de onderkant van het busje over de weg schuren (het zit écht vol). Wij zitten met z’n vieren op de achterbank, lekker knus.

Na de heenreis en de tour naar Khoboy, voelt de weg helemaal niet zo slecht als eerst, de rijstijl van de chauffeur valt ineens ook prima mee en de slechte asfaltweg naar Itkutsk voelt ineens als een nieuw aangelegde Deutsche autobahn. De bomen en het bos onderweg lijken nog wel geler dan drie dagen geleden, het lijkt al bijna een zacht oranje te kleuren. Ik geniet volop van het uitzicht. Helaas komt al veel te snel Irkutsk weer tevoorschijn. Drukte van auto’s en mensen. We zetten een aantal van de medepassagiers af bij een tankstation en wij rijden naar het centrum. Daar stappen we uit. Ik loop door Irkutsk naar het hostel en ik maak onderweg wat foto’s. De zon schijnt volop, maar het mag Irkutsk niet baten, de stad wordt er nog steeds niet beter van.